Waar je in de 18e eeuw door de Muiderpoort de stad verliet en op de Oetewalerweg je weg vervolgde naar de dorpen in de omgeving, ligt nu de nog steeds belangrijke verkeersader de Linnaeusstraat. Waar het vroeger een zandweg was, omgeven door groen weidegebied met buitenhuizen en boerderijen, is het nu een door auto’s, bussen en trams gedomineerde straat. Na de singelgracht overgestoken te zijn, passeer je het monumentale gebouw van het Koninklijk Instituut voor de Tropen. Met een slingerende beweging word je de Linnaeusstraat ingeleid. De linkerzijde van deze straat wordt begrensd door bomen met daarachter de hagen en hekwerken die de voortuinen van de woningen afbakenen. De rechterzijde start met de verdiepte entrees van het tropenmuseum en het tropentheater, gevolgd door een taxistandplaats, een urinoir en daarachter de parkeerplaats van het tropenhotel. Door de verschillen in beplanting, verharding en niveaus ontstaat fragmentatie. Dit maakt het tot een onaangename plek. Ernaast ligt het Oosterpark, volledig afgescheiden van de straat door hekwerken en hoge beplanting. Daartussen een nauwelijks opvallende entree naar het park, alsof niemand binnen zou willen komen.
De hardheid van de straat, de fragmentatie van het gebied langs en achter het Tropeninstituut en het gebrek aan een duidelijke parkentree zijn aanleiding voor een nieuw plan.
De kern hiervan is het creëren van één groot park, waarvan de gebouwen van het Tropeninstituut en het tropenhotel onderdeel zijn en waar het groen domineert. De Linnaeusstraat blijft een belangrijke verkeersader. De rijstroken worden echter versmald en de tussenstrook wordt verbreed en volledig van gras voorzien, waardoor de tram een groene rijbaan krijgt. De straat wordt aan beide zijden begrensd door bomen met daarnaast voetpaden die bestaan uit halfverharding. Hierdoor ontstaat een zachtere sfeer. Parkeren wordt onder het maaiveld opgelost ter plaatse van de huidige parkeerplaats van het tropenhotel. Hierdoor ontstaat op maaiveldniveau een nieuwe open ruimte die iets verhoogd ligt.
Een ander belangrijk punt van het plan is het toevoegen van een fietsroute van de oostzijde naar de westzijde midden door het park en daarmee de eerste van Swindenstraat en de Ruyschstraat verbindt. De bestaande fietsroute vanuit de stad richting de Watergraafsmeer ligt gedeeltelijk in het park zodat je als fietser het park sterker ervaart.
Het derde punt is de aanpak van de entrees. Op het knooppunt van de fietsroutes, boven de parkeergarage, ontstaat een nieuwe plek vanwaar zowel het Tropen Hotel als het Tropenmuseum en het theater worden ontsloten. Op deze manier worden deze functies sterk bij het park betrokken. De levendigheid op deze plek, de openheid naar de straat en de zichtlijn vanuit de eerste van Swindenstraat geven het Oosterpark een heldere entree. Een brede trap verwelkomt de voetganger in het park.
Het laatste belangrijke punt is de verbinding tussen de functies. Zichtlijnen en een fysiek lint van corten staal verbinden de beeldentuin en het zwembadje achter het tropeninstituut, de muziekkoepel langs de parkvijver, de wachtplaats voor de taxi's en de ingang van de parkeergarage. Het lint vormt bij de parkeergarage de wand van de entree, op het plein kun je er op zitten, in het zwembad functioneert het als een brug en in de beeldentuin vormt het de zuilen voor de sculpturen.
De concentratie en verbinding van functies op een groene basis geeft een heldere en rustige structuur en maakt het tot een aantrekkelijke plek om te verblijven en te doorkruisen.
